Milczenie wspiera sprawcę i przedłuża cierpienie ofiary, która często nie ma siły lub możliwości, by się obronić. Każdy ma prawo do życia w bezpieczeństwie, a odpowiednia reakcja – zgłoszenie przemocy lub udzielenie wsparcia – może uratować komuś zdrowie, a nawet życie. Przemoc nie jest sprawą prywatną, lecz społecznym problemem, dlatego wspólna odpowiedzialność i stanowcza postawa mogą realnie przyczynić się do jej zatrzymania.

Przemoc to nie tylko agresja fizyczna – obejmuje również przemoc psychiczną, ekonomiczną, seksualną i zaniedbanie. Często jest ukryta i trudna do zauważenia, dlatego warto być czujnym na subtelne sygnały.

Każdy ma obowiązek reagować – zgodnie z polskim prawem, jeśli masz wiedzę o przemocy, zwłaszcza wobec dzieci lub osób bezbronnych, masz obowiązek zgłosić to odpowiednim służbom (np. policji, ośrodkowi pomocy społecznej).

Są konkretne procedury pomocowe – jeśli podejrzewasz przemoc, możesz zgłosić sprawę na policję, do ośrodka interwencji kryzysowej, MOPS/GOPS, czy założyć „Niebieską Kartę”, która uruchamia system ochrony ofiary.

Wsparcie dla ofiar jest dostępne – działają specjalistyczne ośrodki, schroniska dla ofiar przemocy, poradnie prawne i psychologiczne. Warto znać lokalne instytucje, które mogą pomóc.

Przemoc nie jest sprawą prywatną – reakcja otoczenia może uratować komuś życie. Jeśli widzisz przemoc, nie bądź obojętny – zgłoszenie nie oznacza wtrącania się, ale niesienie pomocy.

Edukacja i profilaktyka są kluczowe – przeciwdziałanie przemocy zaczyna się od budowania świadomości, nauki asertywności i wspierania osób w trudnych sytuacjach. Możesz działać poprzez promowanie równości, szacunku i reagowanie na przemoc w swoim otoczeniu.

Przeciwdziałanie przemocy to wspólna odpowiedzialność – warto wiedzieć, jak reagować i gdzie szukać pomocy.